اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا ظن نبری که شاهدی روی خوش است</p></div>
<div class="m2"><p>یا راحت جان عاشقان بوی خوش است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر می خواهی عیش خوش اندر دو جهان</p></div>
<div class="m2"><p>خوشخویی کن که عیش خوشخوی خوش است</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۰۱

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۲۵

شمارهٔ ۳۶

تا ظن نبری که شاهدی روی خوش است
یا راحت جان عاشقان بوی خوش است
گر می خواهی عیش خوش اندر دو جهان
خوشخویی کن که عیش خوشخوی خوش است

هوش مصنوعی: این ابیات اشاره دارند به اینکه نباید گمان کرد که زیبایی ظاهری یا خوشبو بودن جایگزین حقیقت عیش و آرامش در زندگی است. شاعر می‌گوید اگر می‌خواهی در این دنیا و آن دنیا خوشبختی را تجربه کنی، باید خوشخویی و نیکویی در رفتار داشته باشی؛ زیرا خوشخویی خود نوعی شادی و لذت است.

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

هوش مصنوعی: به هیچ وجه تصور نکن که زیبایی ظاهری یا لذت‌های زندگی فقط به خاطر جذابیت و خوشبو بودن است؛ بلکه عمق عشق و احساسات عاشقان نیز به همین زیبایی و بوی خوش ارتباط دارد.

تا ظن نبری که شاهدی روی خوش است

یا راحت جان عاشقان بوی خوش است

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در زندگی این دنیا و آن دنیا لذت خوشی را تجربه کنی، باید با خوش‌خویی و مهربانی رفتار کنی، چرا که لذت واقعی در خوش‌خویی نهفته است.

گر می خواهی عیش خوش اندر دو جهان

خوشخویی کن که عیش خوشخوی خوش است

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده