اوحدالدین کرمانیشمارهٔ ۳۴
خوی خوش تو بهار و باغ تو بس است
علم و عملت چشم و چراغ تو بس است
ور زانک نعوذ بالله این وصف تو نیست
محرومی ازین صفات داغ تو بس است
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوی خوش تو بهار و باغ تو بس است
علم و عملت چشم و چراغ تو بس است
هوش مصنوعی: خوش اخلاقی تو مانند بهار و گلستان است و دانش و کار نیک تو مانند روشنایی و راهنما برای تو کافی است.
ور زانک نعوذ بالله این وصف تو نیست
محرومی ازین صفات داغ تو بس است
هوش مصنوعی: اگر بگوییم که این صفات به تو تعلق ندارد، به راستی که خود را از این ویژگی‌ها محروم کرده‌ای، و تنها گواهی بر این محرومیت، زخم دلت کافی است.