اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۳۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر زخم که بر سینهٔ غمناک آید</p></div>
<div class="m2"><p>از تیغ زبانِ نفس ناپاک آید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آب سخن است آنک بدو دل شویند</p></div>
<div class="m2"><p>دل پاک بود اگر سخن پاک آید</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۰۴

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۰۰

شمارهٔ ۳۱

هر زخم که بر سینه غمناک آید
از تیغ زبان نفس ناپاک آید
آب سخن است آنک بدو دل شویند
دل پاک بود اگر سخن پاک آید

هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که هر زخم و درد که به دل می‌رسد، ناشی از زبان و گفتار ناپاک است. سخن از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که اگر حرف‌ها پاک و صحیح باشند، دل‌ها نیز پاک خواهند بود.

شمارهٔ ۲۹

شمارهٔ ۳۰

هوش مصنوعی: هر آسیبی که بر دل غمگین می‌نشیند، ناشی از صحبت‌ها و کلمات ناپاکی است که بر زبان می‌آید.

هر زخم که بر سینهٔ غمناک آید

از تیغ زبانِ نفس ناپاک آید

هوش مصنوعی: اگر دل پاک باشد و به عشق سخن درست و زیبا بگراید، مانند آب راکد نخواهد ماند و به طراوت و صفا بدل می‌شود.

آب سخن است آنک بدو دل شویند

دل پاک بود اگر سخن پاک آید

شمارهٔ ۳۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده