اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل گرچه به بد گرایدت، نیکی کن</p></div>
<div class="m2"><p>از بد چه گره گشایدت، نیکی کن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نیکی و بدی مونس گور تو شوند</p></div>
<div class="m2"><p>گر مونس گور بایدت، نیکی کن</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۹۹

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۷۴

شمارهٔ ۲۱

دل گرچه به بد گرایدت نیکی کن
از بد چه گره گشایدت نیکی کن
نیکی و بدی مونس گور تو شوند
گر مونس گور بایدت نیکی کن

هوش مصنوعی: این شعر به موضوع نیکی و بدی اشاره دارد. شاعر می‌گوید که حتی اگر دل انسان به بدی گرایش پیدا کند، باید نیکی کرد. همچنین، می‌گوید که در نهایت، نیکی و بدی در کنار هم خواهند بود و نیکی کردن به طور خاص برای روزهای سخت و زندگی پس از مرگ ضروری است. در کل، پیام این شعر تشویق به نیکی و عمل به خوبی‌هاست، حتی در شرایط دشوار.

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: اگر دل تو به بدی متمایل شود، باز هم نیکوکاری کن؛ زیرا نیکی تو می‌تواند در گشایش مشکل‌ها و مسائل مؤثر باشد.

دل گرچه به بد گرایدت، نیکی کن

از بد چه گره گشایدت، نیکی کن

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در کنار تو در گور، همراهی نیک و بد به تو ملحق شود، پس بهتر است زندگی نیکو و شایسته‌ای داشته باشی.

نیکی و بدی مونس گور تو شوند

گر مونس گور بایدت، نیکی کن

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده