اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۵۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جهدی بکنم که دل زجان برگیرم</p></div>
<div class="m2"><p>راه سرکوی دلستان برگیرم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون پرده میان دل و دلدار منم</p></div>
<div class="m2"><p>برخیزم و خود را زمیان برگیرم</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۴۸

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۸۷

شمارهٔ ۵۱

جهدی بکنم که دل زجان برگیرم
راه سرکوی دلستان برگیرم
چون پرده میان دل و دلدار منم
برخیزم و خود را زمیان برگیرم

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها تلاش می‌کند تا احساساتش را از دل برگیرد و به محبوب خود نزدیک‌تر شود. او می‌گوید که همچون پرده‌ای که بین دل و معشوق قرار گرفته، می‌خواهد خود را از این فاصله دور کند و به سراغ محبوبش برود.

شمارهٔ ۴۹

شمارهٔ ۵۰

هوش مصنوعی: تمام تلاش خود را می‌کنم که قلبم را از وابستگی به جانم آزاد کنم و راهی را به سوی عشق و دل‌برم پیدا کنم.

جهدی بکنم که دل زجان برگیرم

راه سرکوی دلستان برگیرم

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر بیان می‌کند که او چون پرده‌ای میان خودش و معشوق قرار دارد، می‌خواهد از این پرده بلند شود و خود را از میان آن دور کند تا ارتباط نزدیک‌تری با معشوق برقرار کند.

چون پرده میان دل و دلدار منم

برخیزم و خود را زمیان برگیرم

شمارهٔ ۵۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده