اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ  ۴۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آنی که فلک با تو درآید به طرب</p></div>
<div class="m2"><p>گر آدمئی شیفته گردد چه عجب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جز بندگی تو من نخواهم کردن</p></div>
<div class="m2"><p>خواهی بطلب مرا و خواهی مطلب</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۱۵

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۵۲

شمارهٔ  ۴۳

آنی که فلک با تو درآید به طرب
گر آدمیی شیفته گردد چه عجب
جز بندگی تو من نخواهم کردن
خواهی بطلب مرا و خواهی مطلب

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و شیدایی شاعر به معشوقه‌اش است و اشاره به این دارد که اگر آسمان و سرنوشت با او هم‌نوا شوند، شگفتی‌ای ندارد که انسان به عشقش دچار شود. شاعر همچنین بیان می‌کند که جز بندگی معشوق هیچ خواسته‌ای ندارد و این انتخاب را به او واگذار می‌کند که او را بخواهد یا نخواهد.

شمارهٔ  ۴۱

شمارهٔ  ۴۲

هوش مصنوعی: هرگاه ستاره‌ها و آسمان با تو شاد شوند، چه جای تعجب است اگر انسانی عاشق و شیفته‌ات شود.

آنی که فلک با تو درآید به طرب

گر آدمئی شیفته گردد چه عجب

هوش مصنوعی: من جز بندگی و خدمت به تو کاری نخواهم کرد، اگر بخواهی مرا بخوان و اگر نخواهی کناره‌گیری کنم.

جز بندگی تو من نخواهم کردن

خواهی بطلب مرا و خواهی مطلب

شمارهٔ ۴۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده