اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ  ۲۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کردیم دل از جمله مسلّم امشب</p></div>
<div class="m2"><p>کردیم وداع جمله عالم امشب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر پای مرا هر سر مویی بند است</p></div>
<div class="m2"><p>دست از همه کوتاه کنم هم امشب</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۵۰

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۱۶

شمارهٔ  ۲۷

کردیم دل از جمله مسلم امشب
کردیم وداع جمله عالم امشب
گر پای مرا هر سر مویی بند است
دست از همه کوتاه کنم هم امشب

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عدم وابستگی و وداع با دنیا صحبت می‌کند. او از احساسات عمیق خود می‌گوید و تأکید می‌کند که حتی اگر به چیزی وابسته باشد، تصمیم دارد همه را کنار بگذارد و این وداع را تنها به خاطر شب خاصی انجام دهد.

شمارهٔ  ۲۵

شمارهٔ  ۲۶

هوش مصنوعی: امشب دل را از همه چیز جدا کردیم و با تمام جهان وداع می‌گوییم.

کردیم دل از جمله مسلّم امشب

کردیم وداع جمله عالم امشب

هوش مصنوعی: اگر هر مو از سرم مرا به جایی بند کرده باشد، حتی اگر این بندها خیلی محکم باشد، من می‌توانم همگی را رها کنم و از آن‌ها جدا شوم، حتی اگر فقط برای شب امشب باشد.

گر پای مرا هر سر مویی بند است

دست از همه کوتاه کنم هم امشب

شمارهٔ ۲۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده