اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۶۰ - الطریقة

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خواهی که به سوی حضرتش یابی بار</p></div>
<div class="m2"><p>بردارم من از دل و جانت این بار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در راه طلب خاک کِه و مِه می باش</p></div>
<div class="m2"><p>شیخی و رئیسی و امیری بگذار</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۰۹

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۳۵

شمارهٔ ۶۱ - الطریقة

خواهی که به سوی حضرتش یابی بار
بردارم من از دل و جانت این بار
در راه طلب خاک که و مه می باش
شیخی و رییسی و امیری بگذار

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت تسلیم و رهایی از خودخواهی‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید اگر کسی به سوی حقیقت و حضرت حق می‌خواهد برود، باید از دل و جان خود باری را بر دارد. او تأکید می‌کند که در راه طلب، باید از مقام‌ها و نژادهای دنیوی همچون شیخی، رئیسی و امیری بگذرد و خود را از قید و بندها آزاد کند.

شمارهٔ ۵۹ - الطریقة

شمارهٔ ۶۰ - الطریقة

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به سوی او بروی، در این مسیر من از اعماق دل و جانت آماده‌ام بارسنگینی را به دوش بکشم.

خواهی که به سوی حضرتش یابی بار

بردارم من از دل و جانت این بار

هوش مصنوعی: در مسیر جستجوی حقیقت و Knowledge، دیگر به مقام‌ها و عنوان‌ها چون شیخ، رئیس یا امیر فکر نکن و آنها را رها کن.

در راه طلب خاک کِه و مِه می باش

شیخی و رئیسی و امیری بگذار

شمارهٔ ۶۰ - الطریقة

اطلاعات

برگردان به زبان ساده