اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا از دم خواجگی و میری نرهی</p></div>
<div class="m2"><p>گر میر سپاهی ز اسیری نرهی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون طوطی آن خواجه که آن رمز شنید</p></div>
<div class="m2"><p>زاین بند قفص تا بنمیری نرهی</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۸۱۴

شمارهٔ ۳۶

تا از دم خواجگی و میری نرهی
گر میر سپاهی ز اسیری نرهی
چون طوطی آن خواجه که آن رمز شنید
زاین بند قفص تا بنمیری نرهی

هوش مصنوعی: این اشعار به این معناست که تا زمانی که از بند خواجگی و نوکری رهایی نیابی، نمی‌توانی به آزادی و سربلندی واقعی دست یابی. همچنین، اگر فرماندهی از اسیری رها شود، تا زمانی که از قید و بندها نرهی، مانند طوطی در قفس باقی خواهی ماند و فرصت زندگی آزاد را نخواهی داشت. در واقع، این نکته را بیان می‌کند که برای کسب آزادی واقعی، باید از محدودیت ها رها شد.

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

هوش مصنوعی: تا وقتی که از بند خواجگی و تسلط دیگران رهایی نیابی، حتی اگر فرمانده سپاه باشی، از اسارت نجات نخواهی یافت.

تا از دم خواجگی و میری نرهی

گر میر سپاهی ز اسیری نرهی

هوش مصنوعی: شما مانند طوطی‌ای هستید که راز را از آن آقا شنیده‌اید. تا زمانی که در این قفس باشید، نمی‌توانید آزاد شوید.

چون طوطی آن خواجه که آن رمز شنید

زاین بند قفص تا بنمیری نرهی

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده