شمارهٔ ۳۲
بر سبزه چو چشم ابر نوروز گریست
بی وصل رخ یار نمی شاید زیست
شد لاله زخاک دیگران مجلس ما
تا سبزهٔ گور ما تماشاگه کیست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بر سبزه چو چشم ابر نوروز گریست
بی وصل رخ یار نمی شاید زیست
هوش مصنوعی: در روز نوروز، بارانی که از چشمان ابر میریزد، بر سبزهها میبارد. بدون حضور یار و معشوق، زندگی دشوار و غیرممکن به نظر میرسد.
شد لاله زخاک دیگران مجلس ما
تا سبزهٔ گور ما تماشاگه کیست
هوش مصنوعی: لالهای که از خاک دیگران روییده، در مجلس ما حاضر شده است، پس چه کسی است که به تماشای سبزه روی قبر ما بیاید؟