گنجور

شمارهٔ ۲۹

از آخر عمر اگر کسی یاد کند
شرمش بادا که خانه آباد کند
دیدیم به چشم خویش باد است جهان
خاکش بر سر که تکیه بر باد کند

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

از آخر عمر اگر کسی یاد کند
شرمش بادا که خانه آباد کند
هوش مصنوعی: اگر کسی در پایان زندگی‌اش به یاد کسی بیفتد، خوب است که به جای آنکه به دنبال آسایش و ثروت برود، نیت کند تا برای دیگران خانه‌ای پر از آرامش و محبت بسازد.
دیدیم به چشم خویش باد است جهان
خاکش بر سر که تکیه بر باد کند
هوش مصنوعی: در دنیای مادی، مشاهده کردیم که این دنیا همچون بادی است که بر روی خاک نشسته است و هر کسی که بر این دنیا تکیه کند، در واقع بر روی باد تکیه زده است، زیرا ثبات و استحکام ندارد.