اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۶۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چشمت که زناز می کند رعنایی</p></div>
<div class="m2"><p>لالایی او به حاجبان فرمایی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر چند که حاجبانش لالا باشند</p></div>
<div class="m2"><p>لایق نبود به حاجبان لالایی</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۹۰

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۸۱۵

شمارهٔ ۶۱

چشمت که زناز می کند رعنایی
لالایی او به حاجبان فرمایی
هر چند که حاجبانش لالا باشند
لایق نبود به حاجبان لالایی

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت چشمان معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی اگر دیگران (حاجبان) بخواهند بر زیبایی او نظارت کنند، نمی‌توانند به خوبی او را توصیف کنند. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که زیبایی معشوق فراتر از هر توصیف و نگهبانی است و حاجبان حتی اگر بخواهند، نمی‌توانند به خوبی از او محافظت کنند.

شمارهٔ ۵۹

شمارهٔ ۶۰

هوش مصنوعی: چشم تو زیبایی و جذابیتی دارد که می‌تواند به طور غیر مستقیم به دیگران احساسات و علاقه‌ات را منتقل کند.

چشمت که زناز می کند رعنایی

لالایی او به حاجبان فرمایی

هوش مصنوعی: اگرچه نگهبانانش خاموش و بی‌صدا هستند، اما اینجا از نگهبانان خاموش توقعی نمی‌رود.

هر چند که حاجبانش لالا باشند

لایق نبود به حاجبان لالایی

شمارهٔ ۶۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده