هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به سرنوشت و حالتی اشاره می‌کند که شخصیتی که به دنبال فضائل و ویژگی‌های نیکو بوده است، در اثر غفلت و بی‌توجهی به آنها، توانایی‌ها و ارزش‌های خود را از دست داده و به بیهودگی و اشتغال به امور بی‌ارزش پرداخته است. به عبارتی، وقتی که فرد دچار بی‌حوصلگی و تنبلی می‌شود، می‌تواند از مسیر اصلی‌اش دور شود و فضائلش را نادیده بگیرد.

هوش مصنوعی: من تنها بودم و دل‌جویی می‌کردم که خدا را بیابم، اما به بدی سرنوشتی، آن دل هم از من دور شد.