اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا چند زنی تو از خیال مستی</p></div>
<div class="m2"><p>بر طبل وجود خود دوال مستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مپسند به هیچ حال اگر هشیاری</p></div>
<div class="m2"><p>بر چهرهٔ عقل خویش حال مستی</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۷۱

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۹۴

شمارهٔ ۱۰

تا چند زنی تو از خیال مستی
بر طبل وجود خود دوال مستی
مپسند به هیچ حال اگر هشیاری
بر چهره عقل خویش حال مستی

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به مسأله مستانگی و هشیاری می‌پردازد. او می‌گوید که حتی در اوج مستی و خیال، نباید به حال و هوای آن وابسته شد. هرچند ممکن است حس مستی لذت‌بخش باشد، اما نباید عقل و هشیاری را فدای آن کرد. به عبارتی، او تأکید دارد که همواره باید هوشیار بود و به عقل خود احترام گذاشت.

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۹

هوش مصنوعی: چقدر هنوز هم به خیال مستی خود ادامه می‌دهی و از وجودت با صدای بلندی خبر می‌دهی؟

تا چند زنی تو از خیال مستی

بر طبل وجود خود دوال مستی

هوش مصنوعی: هرگز اجازه نده که به هیچ دلیلی، حالتی از بیداری و آگاهی بر چهرهٔ عقل و تفکر تو حاکم باشد، در حالی که درونت احساس مستی و بی‌خود بودن وجود دارد.

مپسند به هیچ حال اگر هشیاری

بر چهرهٔ عقل خویش حال مستی

شمارهٔ ۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده