گنجور

شمارهٔ ۵۷

شمعم که چو خاطرم مشوّش گردد
سررشتهٔ جانم همه آتش گردد
چون سوز رها کنم بمیرم حالی
می سوزم تا وقت دلم خوش گردد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

شمعم که چو خاطرم مشوّش گردد
سررشتهٔ جانم همه آتش گردد
هوش مصنوعی: من مانند شمعی هستم که هرگاه خاطرم پریشان شود، تمام وجودم به آتش می‌افتد.
چون سوز رها کنم بمیرم حالی
می سوزم تا وقت دلم خوش گردد
هوش مصنوعی: وقتی که آتش درونم را آزاد کنم، شاید به مرگ نزدیک شوم؛ اما در حال حاضر، به خاطر آن آتش درون، می‌سوزم تا زمانی که دلم شاد شود.