اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۴۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بوی دم عشق از نفس نی بشنو</p></div>
<div class="m2"><p>وانگه صفت عالم لاشی بشنو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اسرار وجود خویش در پردهٔ راز</p></div>
<div class="m2"><p>چون دف همه گوش باش و از نی بشنو</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۷۶

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۸۵

شمارهٔ ۴۸

بوی دم عشق از نفس نی بشنو
وانگه صفت عالم لاشی بشنو
اسرار وجود خویش در پرده راز
چون دف همه گوش باش و از نی بشنو

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر با استفاده از نماد نی به توصیف عشق می‌پردازد و از شنیدن بوی عشق و رازهای وجودی صحبت می‌کند. او می‌خواهد که انسان به مانند یک دف، گوش به صدای نی بدهد و از آواهای عشق و اسرار نهفته در آن بهره‌مند شود. در واقع، این شعر دعوتی به فهم عمیق‌تر عشق و معانی پنهان زندگی است.

شمارهٔ ۴۶

شمارهٔ ۴۷

هوش مصنوعی: بوی محبت و عشق را از نفس نی بشنو و سپس از ویژگی‌های عالم بی‌نهایت و نامحدود نیز آگاه شو.

بوی دم عشق از نفس نی بشنو

وانگه صفت عالم لاشی بشنو

هوش مصنوعی: وجود خود را با رازهایش بپوشان و مانند دفی گوش بده و از صدای نی الهام بگیر.

اسرار وجود خویش در پردهٔ راز

چون دف همه گوش باش و از نی بشنو

شمارهٔ ۴۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده