اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۳۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل وقت سماع بوی دلدار برد</p></div>
<div class="m2"><p>حالت به سراپردهٔ اسرار برد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وین زمزمه مرکب است مر روح تو را</p></div>
<div class="m2"><p>بردارد و خوش خوش به برِ یار برد</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۷۵

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۲۳۵

شمارهٔ ۴۰

دل وقت سماع بوی دلدار برد
حالت به سراپرده اسرار برد
وین زمزمه مرکب است مر روح تو را
بردارد و خوش خوش به بر یار برد

هوش مصنوعی: این شعر به احساسی عمیق و معنوی اشاره دارد که فردی در حال تجربهٔ وصالی روحانی با محبوب خود است. ترکیب حالت‌های خوشی و شادی به همراه زمزمه‌ای روحانی، روح او را به سوی یار می‌برد و حالاتی از عشق و ارتباط عمیق را توصیف می‌کند.

شمارهٔ ۳۸

شمارهٔ ۳۹

هوش مصنوعی: دل که در حال شنیدن نغمه‌های محبوب است، به وجد آمده و به مکان پنهانی از رازها و اسرار می‌برد.

دل وقت سماع بوی دلدار برد

حالت به سراپردهٔ اسرار برد

هوش مصنوعی: این صدا ترکیبی است که روح تو را آزاد کرده و به سوی محبوب می‌برد.

وین زمزمه مرکب است مر روح تو را

بردارد و خوش خوش به برِ یار برد

شمارهٔ ۳۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده