اوحدالدین کرمانیشمارهٔ ۱۶
این خوش پسران خوی پلنگ آوردند
روی چو مه و دل چو سنگ آوردند
از بیم پدر باده نمی یارند خورد
ناچار همه روی به بنگ آوردند
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
این خوش پسران خوی پلنگ آوردند
روی چو مه و دل چو سنگ آوردند
هوش مصنوعی: این پسران زیبا مانند پلنگ سخت و با شهامت هستند؛ چهره‌ای مانند ماه دارند و دل‌هایی محکم مثل سنگ.
از بیم پدر باده نمی یارند خورد
ناچار همه روی به بنگ آوردند
هوش مصنوعی: به خاطر ترس از پدر، کسی جرأت نمی‌کند شراب بنوشد. بنابراین، همه ناچار به سمت مصرف مواد مخدر رفتند.