اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی می همه نوبهار عالم دی تست</p></div>
<div class="m2"><p>در صحبت می همه جهان لاشی تست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از می همه لعل ناب در فهم مکن</p></div>
<div class="m2"><p>هرچه از تو تو را باز ستاند می تست</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۷۱

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۳۷

شمارهٔ ۱۳

بی می همه نوبهار عالم دی تست
در صحبت می همه جهان لاشی تست
از می همه لعل ناب در فهم مکن
هرچه از تو تو را باز ستاند می تست

هوش مصنوعی: این ابیات به موضوعاتی مانند محبت و عشق اشاره دارند. اشاره شده که در بهار وجود، همه چیز به می (شراب) وابسته است و این می در ارتباط با عشق و زیبایی‌های زندگی است. همچنین گفته می‌شود که از می و لعل ناب نباید به سادگی گذشت، زیرا هرچه از دست برود، در اصل همان می است که ما را به خود می‌خواند و درک ما از عشق را می‌سازد.

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

هوش مصنوعی: در جهان، بهاری وجود ندارد مگر با محبت و شادی. در کنار شادی و عشق، همه چیز حقیر و ناچیز به نظر می‌رسد.

بی می همه نوبهار عالم دی تست

در صحبت می همه جهان لاشی تست

هوش مصنوعی: درک نکن که هر چیزی را با توجه به زیبایی‌اش به دست می‌آوری، بلکه بدان که آنچه از تو گرفته می‌شود، حقیقت تو را مورد آزمایش قرار می‌دهد.

از می همه لعل ناب در فهم مکن

هرچه از تو تو را باز ستاند می تست

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده