اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ  ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل آن نفس از معرفت آکنده شود</p></div>
<div class="m2"><p>کز هر چه نه ذکر اوست برکنده شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن را که به صد جان کَنِشش جمع کنی</p></div>
<div class="m2"><p>شاید که به هر هوس پراکنده شود</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۹۹

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۰۱

شمارهٔ  ۳۴

دل آن نفس از معرفت آکنده شود
کز هر چه نه ذکر اوست برکنده شود
آن را که به صد جان کنشش جمع کنی
شاید که به هر هوس پراکنده شود

هوش مصنوعی: این اشعار بیانگر حالتی از شناخت و آگاهی عمیق است. در آن، گفته می‌شود که اگر نفس انسان از معرفت و شناخت پر شود، از هر چیزی که به یاد خدا نیست، دور می‌شود. همچنین اشاره می‌شود که حتی اگر کسی با صد جان نیز به جمع‌آوری و تمرکز بر معرفت خدا بپردازد، ممکن است باز هم با هوس‌ها و desires خود پراکنده شود. به طور کلی، این شعر به اهمیت شناخت و تمرکز بر یاد خدا و چالش‌های مربوط به آن اشاره دارد.

شمارهٔ  ۳۲

شمارهٔ  ۳۳

هوش مصنوعی: دل آن کسی که به معرفت دست یافته، از یاد او پر می‌شود و از هر چیزی که یاد او در آن نیست، جدا می‌شود.

دل آن نفس از معرفت آکنده شود

کز هر چه نه ذکر اوست برکنده شود

هوش مصنوعی: اگر کسی را با تمام وجود و علاقه به خود جلب کنی، ممکن است او در هر زمانی و به خاطر هوس‌های گوناگون از تو دور شود.

آن را که به صد جان کَنِشش جمع کنی

شاید که به هر هوس پراکنده شود

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده