گنجور

بخش ۶۱ - ابوعلیّ بن الکاتب

و از ایشان بود ابوعلیّ بن الکاتب نام وی الحسن بن احمد صحبت ابوعلی رودباری و ابوبکر مصری و پیران دیگر کرده بود و بزرگ بود اندر حال خویش و وفاة او اندر سنه نیّف و اربعین و ثلثمایه بود.

ابن کاتب گوید معتزله خواستند کی خدایرا منزّه گویند از جهت عقل و بخطا افتادند و صوفیان از طریق علم تنزیه خدای گفتند و مصیب بودند.

ابن کاتب گوید چون خوف در دل قرار گیرد بر زبان حکمت رود.

اطلاعات

منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

و از ایشان بود ابوعلیّ بن الکاتب نام وی الحسن بن احمد صحبت ابوعلی رودباری و ابوبکر مصری و پیران دیگر کرده بود و بزرگ بود اندر حال خویش و وفاة او اندر سنه نیّف و اربعین و ثلثمایه بود.
هوش مصنوعی: ابوعلی بن الکاتب، که نامش الحسن بن احمد بود، با ابوعلی رودباری و ابوبکر مصری و دیگر افراد پیر صحبت کرده بود. او در زمان خود شخصیت بزرگی بود و در سن چهل و سه سالگی از دنیا رفت.
ابن کاتب گوید معتزله خواستند کی خدایرا منزّه گویند از جهت عقل و بخطا افتادند و صوفیان از طریق علم تنزیه خدای گفتند و مصیب بودند.
هوش مصنوعی: ابن کاتب می‌گوید که معتزله تلاش کردند خدا را با دلایل عقلانی منزّه بشمارند، اما به اشتباه افتادند. در حالی که صوفیان به روش علمی به تنزیه خدا پرداخته و در این زمینه موفق بودند.
ابن کاتب گوید چون خوف در دل قرار گیرد بر زبان حکمت رود.
هوش مصنوعی: ابن کاتب می‌گوید زمانی که ترس در دل انسان جا بگیرد، کلمات حکمت به زبان او می‌آید.