عرفی » رباعیها » رباعی شمارهٔ ۸۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از خامشی ام جان به سخن می سوزد</p></div>
<div class="m2"><p>وز بی خودیم نقش وطن می سوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>حیرت ز هم آغوشی من می نالد</p></div>
<div class="m2"><p>اندیشه ز آرزوی من می سوزد</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۸۶

از خامشی ام جان به سخن می سوزد
وز بی خودیم نقش وطن می سوزد
حیرت ز هم آغوشی من می نالد
اندیشه ز آرزوی من می سوزد

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از شعور درونی و احساسات عمیق خود سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که سکوتش به او طاقت نمی‌آورد و از عشق به وطن رنج می‌برد. حیرت و دلنگرانی از همدلی و نزدیکی‌اش به وطن و آرزوهایی که در دل دارد، او را می‌سوزاند. به طور کلی، این اشعار نشان‌دهنده عواطف شدید و درد ناشی از دوری یا نرسیدن به آرزوهایش است.

رباعی شمارهٔ ۸۴

رباعی شمارهٔ ۸۵

هوش مصنوعی: از سکوت من روح و جانم در آتش می‌سوزد و از بی‌خودی و سرگشتگی‌ام یاد وطن در دل می‌سوزد.

از خامشی ام جان به سخن می سوزد

وز بی خودیم نقش وطن می سوزد

هوش مصنوعی: اندیشه‌ام به خاطر آرزوهایم در آتش می‌سوزد و تعجب می‌کند از اینکه چطور من در کنار محبوبم هستم.

حیرت ز هم آغوشی من می نالد

اندیشه ز آرزوی من می سوزد

رباعی شمارهٔ ۸۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده