عرفی » رباعیها » رباعی شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دردا که دگر سخن ز فرزانگی است</p></div>
<div class="m2"><p>چیزی که نه در شمار دیوانگی است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیگانگی عافیتم ننگی بود</p></div>
<div class="m2"><p>اکنون به وی ام نسبت هم خانگی است</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۳۹

دردا که دگر سخن ز فرزانگی است
چیزی که نه در شمار دیوانگی است
بیگانگی عافیتم ننگی بود
اکنون به وی ام نسبت هم خانگی است

هوش مصنوعی: این شعر به وضعیت دردناک و رنج‌آور سخن می‌گوید. شاعر از فرزندی و دیوانگی صحبت می‌کند و به بیگانگی که قبلاً عافیتش بود، اشاره می‌کند. در حال حاضر، این بیگانگی تبدیل به نوعی نزدیکی و هم‌زیستی شده است که شاعر را دچار عذاب و ننگ می‌کند.

رباعی شمارهٔ ۳۷

رباعی شمارهٔ ۳۸

هوش مصنوعی: ای کاش این درد را نمی‌کشیدم که دیگر سخن از حکمت و دانایی نیست؛ بلکه در این میان چیزی وجود دارد که حتی در دسته جنون نیز نمی‌گنجد.

دردا که دگر سخن ز فرزانگی است

چیزی که نه در شمار دیوانگی است

هوش مصنوعی: دور بودن از دیگران برای من آرامش و راحتی بود، اما حالا با او ارتباطی دارم که مثل خانواده‌ام می‌شود.

بیگانگی عافیتم ننگی بود

اکنون به وی ام نسبت هم خانگی است

رباعی شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده