عرفی » رباعیها » رباعی شمارهٔ ۳۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر چشم و دلم ز ناله و گریه جداست</p></div>
<div class="m2"><p>زنهار مبر گمان که راحت، که خطاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر ناله خموش است دلم در جوش است</p></div>
<div class="m2"><p>گر دیده سراب است، درونم دریاست</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۳۱

گر چشم و دلم ز ناله و گریه جداست
زنهار مبر گمان که راحت که خطاست
گر ناله خموش است دلم در جوش است
گر دیده سراب است درونم دریاست

هوش مصنوعی: این شعر بیان‌گر احساس عمیق درد و غم خود شاعر است. شاعر می‌گوید اگرچه به ظاهر آرام و بی‌صداست و گریه‌ای نمی‌کند، اما در درونش احساساتش به شدت جوش و خروش دارد. او می‌خواهد نشان دهد که ورای خاموشی‌اش، تنهایی و عذاب وجود دارد و درونش پر از احساسات عمیق است.

رباعی شمارهٔ ۲۹

رباعی شمارهٔ ۳۰

هوش مصنوعی: اگر چشمانم و دلم از ناله و گریه بی‌خبرند، مراقب باش که فکر نکنی در آرامش هستم، چون این تصور اشتباه است.

گر چشم و دلم ز ناله و گریه جداست

زنهار مبر گمان که راحت، که خطاست

هوش مصنوعی: اگرچه من صدای ناله‌ام خاموش است، اما درون قلبم شوری و هیجان وجود دارد. اگر به ظاهر چشمانم مانند سراب به نظر می‌رسد، اما در باطن، عمق و وسعتی از احساسات را دارم.

گر ناله خموش است دلم در جوش است

گر دیده سراب است، درونم دریاست

رباعی شمارهٔ ۳۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده