عرفی » رباعیها » رباعی شمارهٔ ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از دیدهٔ ما به جز حیا نتوان یافت</p></div>
<div class="m2"><p>زین آینه جز نور صفا نتوان یافت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آلودگی ای که آب عصمت ببرد</p></div>
<div class="m2"><p>در سلسلهٔ نگاه ما نتوان یافت</p></div></div>

کلیات عرفی شیرازی ( قصیده ها ، ترکیب بندها ، ترجیح بندها ، قطعات ) (جلد دوم و سوم) بر اساس نسخه‌های ابوالقاسم سراجا اصفهانی و محمدصادق ناظم تبریزی به کوشش و تصحیح پرفسور محمدولی الحق انصاری - جمال الدین محمد عرفی شیرازی - تصویر ۵۶۰

رباعی شمارهٔ ۲۲

از دیده ما به جز حیا نتوان یافت
زین آینه جز نور صفا نتوان یافت
آلودگی ای که آب عصمت ببرد
در سلسله نگاه ما نتوان یافت

هوش مصنوعی: این شعر به بیان این مسئله می‌پردازد که در دنیای کنونی، جز حیا و عفاف نمی‌توان چیزی یافت و هر چه در آینه وجود دارد، تنها نور صفا و پاکی است. آلودگی‌هایی که ممکن است افراد را به زشتی و ناپاکی بکشاند، در نگاه‌های ما جایی ندارند. به‌عبارتی، شاعر بر اهمیت پاکی و حیا تأکید می‌کند و می‌خواهد بگوید که زیبایی واقعی در صفا و عفاف نهفته است.

رباعی شمارهٔ ۲۰

رباعی شمارهٔ ۲۱

هوش مصنوعی: از نظر ما، جز حیا و شرم چیزی در این آینه یافت نمی‌شود و غیر از نور خلوص و پاکی چیزی دیگر به چشم نمی‌آید.

از دیدهٔ ما به جز حیا نتوان یافت

زین آینه جز نور صفا نتوان یافت

هوش مصنوعی: آلودگی‌ای که بتواند پاکی و عفت را از بین ببرد، در نگاه ما وجود ندارد.

آلودگی ای که آب عصمت ببرد

در سلسلهٔ نگاه ما نتوان یافت

رباعی شمارهٔ ۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده