عرفی » رباعیها » رباعی شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شاها کرم تو قلزم مواج است</p></div>
<div class="m2"><p>درویش تو اسکندر بی تاج است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>منسوب به عالم نزول تو بود</p></div>
<div class="m2"><p>آرام گهی که نام او معراج است</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۱۴

شاها کرم تو قلزم مواج است
درویش تو اسکندر بی تاج است
منسوب به عالم نزول تو بود
آرام گهی که نام او معراج است

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف مقام و وضعیت خاصی می‌پردازد. او به وجود شاهی اشاره می‌کند که در حالت بحرانی و پر تلاطم قرار دارد و درویشی را توصیف می‌کند که به مانند اسکندر، بزرگ و پرافتخار اما بدون تاج و قدرت ظاهری است. همچنین، به این نکته اشاره می‌کند که آن درویش به عالم نزول وابسته است و مکان آرامش او، به نوعی معراج و صعود معنوی است.

رباعی شمارهٔ ۱۲

رباعی شمارهٔ ۱۳

هوش مصنوعی: ای شاه، کرم و رحمت تو مانند دریا و بسیار وسیع است، اما درویش (فقیر) تو مانند اسکندر است که تاج و عظمت ندارد.

شاها کرم تو قلزم مواج است

درویش تو اسکندر بی تاج است

هوش مصنوعی: در این بیت به آرامشی اشاره شده که به عالم پایین (دنیا) نسبت داده شده و این آرامش به معنای صعود و توسعه روحی انسان است که به معراج تعبیر می‌شود. به عبارت دیگر، در میانه‌ی دنیای مادی، انسان می‌تواند به حالت‌های بالاتر و روحانی‌تری دست یابد.

منسوب به عالم نزول تو بود

آرام گهی که نام او معراج است

رباعی شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده