رباعی شمارهٔ ۱۲۰
خوش آن که شراب همتم مست کند
آوازهٔ امید مرا پست کند
گر دست زنم به کام، در دست دگر
شمشیر دهم که قطع آن دست کند
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوش آن که شراب همتم مست کند
آوازهٔ امید مرا پست کند
هوش مصنوعی: خوش به حال کسی که نوشیدن شراب، او را سرمست کند و باعث شود که امیدهایش کمتر و ناچیز به نظر برسد.
گر دست زنم به کام، در دست دگر
شمشیر دهم که قطع آن دست کند
هوش مصنوعی: اگر یکی از دستهایم را برای رسیدن به خواستهام دراز کنم، دست دیگرم را با شمشیر میزنم تا آن را قطع کند.