رباعی شمارهٔ ۱۱۰
زین گونه که دل به عقل زشتم طلبد
وز بیت حرام در کنشتم طلبد
بیم است که از رشک و ترحم فردا
دوزخ نپزیرد و بهشتم طلبد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
زین گونه که دل به عقل زشتم طلبد
وز بیت حرام در کنشتم طلبد
هوش مصنوعی: اینطور که دل از عقل چیزهای ناخوشایند میطلبد و از جایی که ناپاک است، خواستههایی دارد.
بیم است که از رشک و ترحم فردا
دوزخ نپزیرد و بهشتم طلبد
هوش مصنوعی: نگرانی وجود دارد که اگر فردا به خاطر حسادت و ترحم دچار عذاب نشود، به بهشت امیدوار شود.