عرفی » رباعیها » رباعی شمارهٔ ۱۰۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>رخسار تو باغ را سراسیمه کند</p></div>
<div class="m2"><p>بوی تو دماغ را سراسیمه کند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پروانه به رقص آید و از شوق درون</p></div>
<div class="m2"><p>صد شمع چراغ را سراسیمه کند</p></div></div>

کلیات عرفی شیرازی ( قصیده ها ، ترکیب بندها ، ترجیح بندها ، قطعات ) (جلد دوم و سوم) بر اساس نسخه‌های ابوالقاسم سراجا اصفهانی و محمدصادق ناظم تبریزی به کوشش و تصحیح پرفسور محمدولی الحق انصاری - جمال الدین محمد عرفی شیرازی - تصویر ۵۸۳

رباعی شمارهٔ ۱۱۰

رخسار تو باغ را سراسیمه کند
بوی تو دماغ را سراسیمه کند
پروانه به رقص آید و از شوق درون
صد شمع چراغ را سراسیمه کند

هوش مصنوعی: در این شعر، زیبایی و جذابیت رخسار محبوب به حدی است که باغ را به هیجان می‌آورد و بوی او همه جا را پر می‌کند. همچنین عشق پروانه به گل باعث می‌شود که او شگفت‌زده و در حال رقص باشد، به گونه‌ای که شمع‌ها و چراغ‌ها نیز به این شور و شوق پاسخ می‌دهند. 

به طور کلی، شعر به تأثیر عمیق زیبایی و عشق بر جهان پیرامون اشاره می‌کند.

رباعی شمارهٔ ۱۰۸

رباعی شمارهٔ ۱۰۹

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو باغ را به شوق و التهاب می‌آورد و بوی تو نیز احساس سرگشتگی و شگفتی را ایجاد می‌کند.

رخسار تو باغ را سراسیمه کند

بوی تو دماغ را سراسیمه کند

هوش مصنوعی: پروانه به خاطر شوق و عشق، با شوق و هیجان در دور شمع‌ها می‌رقصد و این شادی‌اش باعث می‌شود که همه‌جا را پر از نور و روشنی کند.

پروانه به رقص آید و از شوق درون

صد شمع چراغ را سراسیمه کند

رباعی شمارهٔ ۱۰۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده