رباعی شمارهٔ ۱۱
عرفی چه زنی طعن خرد بر من مست
مردان ننهند راز دل بر کف دست
آن نوحه که راه لب نداند، داریم
آن گریه که دل به دیده بگذارد هست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عرفی چه زنی طعن خرد بر من مست
مردان ننهند راز دل بر کف دست
هوش مصنوعی: عرفی در این بیت به بیان احساسات و مشکلات خود میپردازد. او میگوید که دیگران به او بیمهری کرده و به او توهین میکنند، در حالی که او رازهای دلش را نمیتواند به راحتی با کسی در میان بگذارد و نمیخواهد آن را بر کسی فاش کند. این نشاندهندهی تنهایی و سختیهای عاطفی اوست.
آن نوحه که راه لب نداند، داریم
آن گریه که دل به دیده بگذارد هست
هوش مصنوعی: ما آن حزنی را داریم که حتی نمیتواند از طریق لبها به گوش برسد، بلکه این درد و اندوه به عمق دل میرسد و تنها در اشکها تجلی پیدا میکند.