هوش مصنوعی: یک فردی در حال امتحان کردن ایمانش بود و به خاطر عشقش به یک معشوق، حالم از دیدن یک سنگ سخت به هم می‌خورد.

هوش مصنوعی: یک نفر به او گفت: از اینکه اینچنین زیبا و ماهرانه ساخته شده‌ای تعجب می‌کنم، مگر اینکه احساس ندامت و پشیمانی نکنی.

هوش مصنوعی: کدام کالا یا نعمت ارزشمند و بی‌نظیری است که تو به راحتی آن را از دست می‌دهی و به دیگران می‌بخشی؟

هوش مصنوعی: آنکه به او نیاز دارم، سجده‌اش پاکی و روشنی به چهره‌ام می‌دهد.

هوش مصنوعی: چراغ سومنات همانند آتش کوه طور است، از این رو هر سو را روشنی در روشنی فرا گرفته است.

هوش مصنوعی: این سخنان نشان‌دهنده خرد و دانایی عمیق است و به نوعی نشانه‌هایی از وجود و قدرت خداوند در جهان به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: تو چه نادان و جاهلی هستی که خود را خداوند جهان می‌پنداری.

هوش مصنوعی: می‌گوید که اگر نمی‌دانی حنظل چیست و قند چه معنایی دارد، پس در دل خود نمی‌توانی تسلی پیدا کنی و این موضوع به خداوند نیز مربوط نیست.

هوش مصنوعی: عجب درد بزرگی است که آرامش نداشته باشید و برای درمان آن باید دارویی را امتحان کرد.

هوش مصنوعی: درمان درد ناآرامی، همراهی و همنشینی است که در تنهایی شکست و ناکامی به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم به دست آوردن آب را، برای تشنه‌ام سراب نشان می‌دهم.

هوش مصنوعی: بله، فرهاد هم به همین روش افتخار می‌کند که کوهی دارد و آن را می‌شکافد.

هوش مصنوعی: چرا وقتی حقیقت خودش در دسترس است، هیچ‌کس به دنبال خرید آن نیست و به جستجویش نمی‌پردازد؟