هوش مصنوعی: نیمه شب، با چند دست که به زیبایی چیده شده‌اند، در دام جادوگری به افسانه‌ای روی آورده‌ایم.

هوش مصنوعی: افرادی که در عشق معشوق دچار غم و اندوه هستند، مانند من و عرفی، همه تحت تأثیر جادو و فریب عشق قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: در زیر هر نفسی، آرزوها و خواسته‌های او قرار دارد و هر فردی رنگ و طعم خاصی از زندگی و تجربیات خود را به این دنیا می‌آورد.

هوش مصنوعی: دل خود را به پرده‌ای آویزان کرده‌ام و هر یک از زیبایی‌های خود را به نمایش گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از محنت و غم، ما نه تنها چیزی برای ذخیره یا نگهداری نداشتیم، بلکه به این فکر بودیم که سودی از درد و رنج خود ببریم.

هوش مصنوعی: همه کسانی که از دنیای مادی بهره‌ای ندارند و از ارزش‌های درونی بی‌بهره‌اند، مانند افرادی هستند که به آب و هوای خوش و فیض الهی نیازمندند، در حالی که این نعمت‌ها را از دست داده‌اند.

هوش مصنوعی: چهره‌ای زیبا و جذاب دارد که هم شادابی و سرزندگی را نشان می‌دهد و هم در آن نشانی از غم و اندوه دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در زندگی کسی که از مشکلات و دردها به دور است، ممکن است به راحتی از شادی‌ها و خوشی‌ها صحبت کند، اما زمانی که در موقعیت‌های سخت قرار گیرد، او نیز دچار تردید و ناامیدی خواهد شد.

هوش مصنوعی: دل یکی از رازهای خود را با وجود همه بیگانگی و دوری‌اش، به مگسی می‌گوید که ادعای پروانگی و عشق به شمع دارد.

هوش مصنوعی: در وسط آن جمع، همه آتش گرفته بودند و مانند شمعی سوخته در هم جمع شده بودند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که توان پرواز ندارد، با وجود اینکه در درون او شعله‌ای پنهان وجود دارد، در زیر بال‌هایش داستانی را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: سردی در آن جمع از همکاران ایجاد شد و یکی از آن‌ها با نغمه‌ای رمزی در دل یار خود جلب توجه کرد.

هوش مصنوعی: انتقاد با بیان شیرین و زیرکانه‌ای ابزار خود را به کار گرفت و به طعنه و کنایه به مقصودش رسید.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ی این مکان تلخ، شمعی روشن است، ولی نور آن به دلیل سوختن پروانه‌اش به دود تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: گفتند ای زائر، در کنار تو شمعی ننشسته است.

هوش مصنوعی: از اول شب تا سپیده‌دم، امید به دیدن صبح نداریم و شب به قدری طولانی است که حتی رمق و روشنی برای ما باقی نگذاشته است.

هوش مصنوعی: تخم را در زمین گذاشتی و رشد کردی، اما همزمان مراقب بودی که نور شمع را هم حفظ کنی.

هوش مصنوعی: ای هدهد زیبا، تا کی باید در این فضا پرواز کنی و مانند مگس درگیر جزئیات بی‌اهمیت باشی؟

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از شخصی می‌خواهد که از اندوهی که بر او حاکم است، دست بردارد و با کنار گذاشتن کار سخت و دل‌سوزی‌ها، آرامش و راحتی را تجربه کند.

هوش مصنوعی: شمع ما را مگس‌ها می‌سوزانند، پس باید سایه را از بالای ایوان ما دور کنی.

هوش مصنوعی: ای زوایای آسمان، مانند عنکبوت، از مگس کمتر نیستی، چرا که از مگسی توانسته‌ای قوتی به دست آوری.

هوش مصنوعی: به معنای این است که برخی کارها و تلاش‌ها به نوعی بیهوده و بی‌فایده هستند، مانند اینکه بخواهیم با تهیه دام برای یک مگس، پروانه‌ای را به دام بیندازیم. این بیان به نوعی نادرستی در انتخاب هدف اشاره دارد.

هوش مصنوعی: خودت را از خواسته‌های بیهوده دور کن و مانند خس (علفی که به راحتی می‌سوزد) طعمه آتش نشو. تلاش کن تا به قوت و قدرتی برسید و از آتش خواسته‌های ناامیدکننده دوری کنی.

هوش مصنوعی: به سادگی از مرز عشق عبور کن و با این حرکت ناتمام، به اوج خود برس.

هوش مصنوعی: حرکت یک مگس، حتی اگر کوچک باشد، می‌تواند نشان‌دهنده‌ای از حرکتی بزرگ‌تر و موثرتر از حرکت تو باشد. به عبارت دیگر، گاهی حتی کوچک‌ترین اقدامات نیز می‌توانند significance بیشتری از حرکات بزرگتر داشته باشند.

هوش مصنوعی: اگر بره خوشحال و شاداب باشد، باید با قدم‌های نرم و ملایم به جلو برود، که چون قند در دهانش شیرین و دلپذیر است و بوسه‌ها به این حالت افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: مگس با خوردن شیرینی‌ها به لذت می‌رسد، اما پروانه با محبت و عشق خود به آتش می‌سوزد.

هوش مصنوعی: اگر چیزی خوشمزه و شیرین به دست آوردی (مثل قند)، از آن لذت ببر. اما اگر به آن دسترسی نداری، بهتر است با شرایط خودت کنار بیایی و خوشحال باشی.

هوش مصنوعی: در آتش غوطه‌ور شو و شعله‌های آن را مانند کوثر در فانوس خود قرار بده.

هوش مصنوعی: اگر در آتش قرار داشته باشی، دیگر جای تو در دل محبوب نخواهد بود.

هوش مصنوعی: چشم‌هایت را به ملاقات او باز کن، با شعف و شجاعت به او نزدیک شو و پرواز کن.

هوش مصنوعی: عرفی در اینجا اشاره می‌کند که در این دره، هیچ‌چیز به گونه‌ای نیست که بتواند او را به جایگاه بالاتری برساند؛ به عبارت دیگر، او احساس می‌کند که در این مکان، امکان پیشرفت یا ارتقاء وجود ندارد و نمی‌تواند به مقام یا جایگاهی بهتر دست یابد.

هوش مصنوعی: هنوز هم آرزویی در سر دارم که مرا به پرواز درآورد و به آسمان‌ها ببرد.