عرفی » قطعات » شمارهٔ ۲۸ - ملازم شعر

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر ملازم شعرم مدان که بی خبرم</p></div>
<div class="m2"><p>ز راز صوفی و نقل فقیه و علم حکیم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زمانه راهمه کاویده و نیافته ام</p></div>
<div class="m2"><p>به از ترانه اطفال و ترهات ندیم</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>وگر نه جهل و خرد را بحکم استعداد</p></div>
<div class="m2"><p>علوم خوانده و ناخوانده می‌کنم تعلیم</p></div></div>

شمارهٔ ۲۹ - گریه بی اثر

اگر ملازم شعرم مدان که بی خبرم
ز راز صوفی و نقل فقیه و علم حکیم
زمانه راهمه کاویده و نیافته ام
به از ترانه اطفال و ترهات ندیم
وگر نه جهل و خرد را بحکم استعداد
علوم خوانده و ناخوانده می کنم تعلیم

هوش مصنوعی: شاعر از مخاطب می‌خواهد که او را نسبت به شعرش بی‌خبر نپندارد. او اذعان دارد که در جستجوی رازهای عمیق صوفی، سخنان فقیه و دانش حکیم بوده، اما به نتیجه‌ای نرسیده و نهایتاً اشعار ساده و بی‌معنای کودکان را بهتر می‌داند. او همچنین تصریح می‌کند که با توجه به استعدادش، به یادگیری علوم مختلف پرداخته، چه آنهایی که خوانده و چه آنهایی که نخوانده است.

شمارهٔ ۲۷ - درصفت اسب

شمارهٔ ۲۸ - ملازم شعر

هوش مصنوعی: اگر فکر می‌کنی که من همیشه در کنار شعر هستم، اشتباه می‌کنی؛ زیرا من از معانی عمیق صوفی، سخنان فقیه و دانش حکیم بی‌خبرم.

اگر ملازم شعرم مدان که بی خبرم

ز راز صوفی و نقل فقیه و علم حکیم

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که در زندگی، تلاش‌های بسیاری انجام شده، اما هیچ چیز به اندازه شادی و سادگی ترانه‌های کودکانه و گفت‌وگوهای بی‌معنی دوستانه، ارزش ندارد.

زمانه راهمه کاویده و نیافته ام

به از ترانه اطفال و ترهات ندیم

هوش مصنوعی: صدای جهل و نادانی را با توجه به قابلیت‌های یادگیری‌ام از مقالات و کتاب‌های مختلف، به علم و دانش تبدیل می‌کنم.

وگر نه جهل و خرد را بحکم استعداد

علوم خوانده و ناخوانده می‌کنم تعلیم

شمارهٔ ۲۸ - ملازم شعر

اطلاعات

برگردان به زبان ساده