هوش مصنوعی: اندوه جدایی همیشه با من است و شادی‌ام در جستجوی نور و روشنی است، در حالی که شب برای من راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: زود بیایید، زیرا این بیستون هجرانی که بر من می‌گذرد، به زودی به توتیا تبدیل خواهد شد، درست همان‌طور که زیر تیشه‌ی فرهاد است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که هیچ مشکلی نیست که نتوان آن را حل کرد، و تلخی و سختی دوری از تو برای من مانند کار یک قنادی است که مشغول فروش شیرینی‌هاست.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه این زمین سرسبز و خرمی در وادی من وجود دارد، نگرانم که این خاک، به خاطر خوش‌صحبتی من خجالت بکشد و شرمسار شود.

هوش مصنوعی: آزادی واقعی در شناخت و درک بندگی نهفته نیست و بذر و نشو و نمای بندگی، نشان‌دهنده آزادی من است.

هوش مصنوعی: عشق شدت و حرارتی دارد که گویی همه چیز را به هم ریخته و مرا به شدت دچار احساسات کرده است. این اندوه و غم برای من به نوعی باعث افتخار است؛ زیرا نشان‌دهنده پیوندی عمیق و واقعی با عشق من است.

هوش مصنوعی: بلبل، که موجودی سرشار از احساسات و شوق است، در عالم غزل و عشق، بدون صدای خود به سر می‌برد. به عرفی، توجه کن که اینجا، جایی است که من در آن احساس می‌کنم و زندگی می‌کنم.