هوش مصنوعی: من به خاطر بی‌دردی و خوش‌شانسی‌ام هیچ دردی احساس نمی‌کنم، در حالی که اگر درد و ناراحتی داشتم، در حقیقت هدف و مقصود من همواره پیش روی من بود و در انتظار من بود.

هوش مصنوعی: هرگز سینه‌ام آرام و صاف نمی‌شود، زیرا ناآرامی من نتیجه بی‌توجهی خودم است.

هوش مصنوعی: هرگز از درد و رنج روزگار رها نبوده‌ام؛ آتش فتنه همیشه همراه من است و حوادث همواره همدم من هستند.

هوش مصنوعی: آستینی که در خود نمادهای دو عالم را دارد، اگر به عمق و مفهوم آن نگاه کنی، همانند یک نامه است که شامل تمامی کارهای من می‌باشد.

هوش مصنوعی: از پریشانی‌های گذشته‌ام کناره‌گیری کن و فراموش کن، زیرا آنچه که در گذشته برایم بدشگون بود، اکنون خوشبختی و موفقیت من است.