هوش مصنوعی: من لبانم خاموش است ولی در دل هزار نغمه و آواز دارم که نمی‌توانم آنها را بیان کنم و گوشم نیز هیچ صدایی را نمی‌شنود.

هوش مصنوعی: امروز شرابی که در دست دارم، تنها مقدار کمی از ته شیشه‌های دیشب من است که به آرامی می‌نوشم.

هوش مصنوعی: به جمعیتی که در آن اسیران به سختی می‌جنگند و برای آزادی خود تلاش می‌کنند، من نیز از دل خونین و پر از درد، شعر و خوشی می‌آورم.

هوش مصنوعی: صوتی که به آن اشاره می‌شود، قدرتی دارد که می‌تواند مرده‌ها را احیا کند. این یک داستان است و اگر هم واقعیت داشته باشد، فقط صدای من است که چنین تأثیری دارد.

هوش مصنوعی: من با افتخار جنازه‌ی عرفی را بر دوش می‌برم، چون احساس می‌کنم که بار بزرگ محبت همچون عرش بر دوش من است.