غزل شمارهٔ ۸۰
رسید مژده و قاصد مقیم خرگه ماست
که بر گزیده توفیق، جان آگه ماست
کسی که چاه ملامت به راه می کندی
به ریسمان خود اکنون فتاده در چه ماست
ز شیخ شهر شنو درس و علم ما آموز
که هر چه رد مشایخ بود موجه ماست
خروش و ولوله ی عالمان شهرآشوب
گناه حوصله ی تنگ ظرف بی ته ماست
ز طرف درگه دارا نتیجه ای مطلب
که آستانه ی جانان دل مرفه ماست
مقیم شهپر عنقاست محمل عشاق
از این چه باک که صد کوه فتنه در ره ماست
مباش عمزده عرفی که زلف قامت دوست
جزای همت عالی و دست کوته ماست
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
رسید مژده و قاصد مقیم خرگه ماست
که بر گزیده توفیق، جان آگه ماست
هوش مصنوعی: خبر خوشی آمده است و پیامآوری در محل ما حضور دارد که نشان از موفقیتی بزرگ و آگاهی عمیق ما از حقیقتهای زندگیمان دارد.
کسی که چاه ملامت به راه می کندی
به ریسمان خود اکنون فتاده در چه ماست
هوش مصنوعی: کسی که دیگران را به خاطر کارهایشان سرزنش میکرد، حالا خودش به دام افتاده و در شرایط بدی قرار گرفته است.
ز شیخ شهر شنو درس و علم ما آموز
که هر چه رد مشایخ بود موجه ماست
هوش مصنوعی: از عالم شهر بیاموز و علم را دریافت کن، زیرا هر چیزی که از طریق مشایخ بیان شده، برای ما بهجاست و بهحق است.
خروش و ولوله ی عالمان شهرآشوب
گناه حوصله ی تنگ ظرف بی ته ماست
هوش مصنوعی: شور و هیاهوی دانشمندان، همچون طوفانی است که به خاطر گناهانی که در دل داریم، حوصله و ظرفیت ما را پر کرده است.
ز طرف درگه دارا نتیجه ای مطلب
که آستانه ی جانان دل مرفه ماست
هوش مصنوعی: از درب خانه ی ثروتمند، نتیجه ای را بیان کن که آستانه ی محبوب ما، دل آرام ماست.
مقیم شهپر عنقاست محمل عشاق
از این چه باک که صد کوه فتنه در ره ماست
هوش مصنوعی: محل زندگی پرنده افسانهای، مرکز عشق و دلدادگی است. از اینکه صدها کوه مشکلات و چالشها در مسیر ما قرار دارد، نگران نباشیم.
مباش عمزده عرفی که زلف قامت دوست
جزای همت عالی و دست کوته ماست
هوش مصنوعی: دست خود را کوتاه و تلاش خود را بزرگ نکن، زیرا زلف و قامت دوست نتیجه تلاش ما نیست.
حاشیه ها
1389/08/13 05:11
منصور محمدزاده
خواهشمند است موارد زیر را اصلاح فرمایید:
نادرست:
مباش عمزده عرفی که زلف قامت دوست
جزای همت عالی و دست کوته ماست
درست:
مباش غمزده عرفی که زلف قامت دوست
جزای همت عالی و دست کوته ماست

عرفی