هوش مصنوعی: برو ای مسیح، چون در مورد آرامش من اشتباه می‌کنی. لطفا اشتباه نکن، زیرا درمان ذهن من هم نادرست است.

هوش مصنوعی: نگاهی به ردپاهای من نشان‌دهنده بی‌سامانی و سرگشتگی‌ام بود، اما در دشت‌ها هیچ نشانی از من پیدا نکرد و این گفته که من گم شده‌ام، نادرست است.

هوش مصنوعی: دوست ما مانند پرنده‌ای است که در باغ زندگی می‌کند و سرودی از غم و اندوه زاغ، که نشانه‌ای از نارضایتی و ناخرسندی است، اشتباهی بزرگ است.

هوش مصنوعی: من نه پرنده‌ی خوش آواز باغ هستم و نه از بهشت صحبت کن، زیرا من از جایی آمده‌ام که کشت و کار باغ من نادرست و ناشایست است.

هوش مصنوعی: اکنون که لذت الماس، از نمک هم به چشم می‌آید، در این حال، فریب دادن و به خود مشغول کردن من با مرهمی بر زخم‌هایم نادرست است.

هوش مصنوعی: شیرینی‌ای که می‌توان به آن دست یافت، به قدری شدید است که آرزویش در ذهن من سخت و ناامیدکننده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: بر اثر نوری که از من می‌تابد، خود را از دیگران متمایز کن؛ زیرا پیروی از سادگی و روشنی چراغ من به اشتباه است.