هوش مصنوعی: من از بی‌مهری و دوری می‌روم و از خدا می‌خواهم که بر حسرت من توجه کند، چرا که هیچ‌کس در غم و درد من نیست که به آن برسد و آتش دل مرا بفهمد.

هوش مصنوعی: در لحظه‌های آخر زندگی‌ام، منظور من این است که اگر محبوبم به چیزی توجه نکند، من می‌خواهم که او از اشاره‌های من بفهمد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از لحظات خوشی صحبت می‌کند که در آن شخصی با زیبایی‌های خود، احساس شادابی و سرگرمی را به او انتقال می‌دهد. در این لحظات، شاعر از گریه و ناراحتی دور می‌ماند و زیبایی ابروهای معشوق او را مانند دایره‌ای زیبا توصیف می‌کند. او همچنین از این که معشوقش به او نصیحت نمی‌کند، ابراز خوشحالی می‌کند و این پیام را به تصویر می‌کشد که در آن لحظه‌اش، فقط زیبایی و لذت اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: از تیر تو عمداً جانم را سخت به خطر می‌اندازم تا خاطره‌ام در قلبت باقی بماند؛ این نشان از عشق و فداکاری من است.

هوش مصنوعی: من به خاطر سازش با او، از خودم ضعف نشان می‌دهم. به او بگو که با کنایه و طعنه به من گوشه‌وکنایه نزند، زیرا این حد توانایی من است.