هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که حسرت تو را با哭 کردن نشان می‌دهد؛ ولی بدون یاد تو، این گریستن هرگز نباید مجاز باشد.

هوش مصنوعی: دوستدار تو هرگز آرامش ندارد مگر آنکه یا به دل و دیده‌اش نگاهی بیندازد یا این که اشک بریزد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که گاهی به یاد تو می‌افتم، اما با این حال اشک ریختن در دل شب‌ها بی‌دلیل نیست.

هوش مصنوعی: من به زیبایی و دلربایی تو افتخار می‌کنم، زیرا تنها با یک نگاه کوچک تو، برای من مانند این است که صد سال را در مسیر اشک و غم پشت سر گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: من کیستم که تو به خاطر من اشک بریزی، اما برای چشمان زیبایت شایسته است که بگرید.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی به آرزوی دل از طریق گریه دست پیدا کنی، می‌توان به خاطر دوست، صد سال به خاطر خواسته‌ها گریه کرد.

هوش مصنوعی: تو به چشمان اشکی من توجهی نداری، اما غم و اندوه به قدری عمیق است که حتی عدم گریه‌ام هم نشان از درد دل و رنج من دارد.