هوش مصنوعی: می‌دانی که چه چیزی به نفع ماست؟ گریه کردن در خفا، احساس غم و تنهایی و فقط گریستن.

هوش مصنوعی: کسی که درد و رنجی ندارد، چه نیازی به صحبت کردن با کسی دارد که دلش درگیر عشق است؟ او هرگز نمی‌تواند حضور در غم را درک کند و فقط به خندیدن مشغول است.

هوش مصنوعی: مدام در غم و گریه غرق هستم و وقتی خوب دقت می‌کنم، متوجه می‌شوم که این گریه راهی طولانی و بی‌پایان دارد.

هوش مصنوعی: عمر زیادی را با اشک و اندوه ناشی از تمایلات گذراندیم، حالا باید با شادی و تازگی عمر باقی مانده را سپری کنیم و از غم و اندوه دوری کنیم.

هوش مصنوعی: از مسیحا درمانی نخواه، زیرا دردم به خاطر ظلم و نادیده‌گرفتن یار است و علاج آن فقط اشک ریختن است.

هوش مصنوعی: گاهی به خاطر یادآوری زیبایی و قامت افراشته‌ای، اشک ریختن هم خوشایند است. تا چه زمانی باید از شوق درخت طوبی گریه کرد؟

هوش مصنوعی: هر کسی که باشد، وسط غم و اندوه گریه کردن برایش طبیعی است و نمی‌توان به کسی که تنهاست، گفت که باید در سکوت گریه کند.

هوش مصنوعی: شما توانایی برطرف کردن غم و اندوه ناشی از جدایی را ندارید، زیرا تنها راهی که برای تسکین درد در دل شما وجود دارد، گریه کردن است.