هوش مصنوعی: من شخصی هستم که بار سنگین غم را به دوش می‌کشم و در دل خود، از درد و مشکلاتی که تجربه کرده‌ام، داستان‌های زیادی دارم.

هوش مصنوعی: دلِ آسیب‌پذیری را نمی‌شناسم، اما می‌دانم که غم و اندوهی در خود دارم که مانند تیری در کمان منتظر پرتاب است.

هوش مصنوعی: از آنجایی که غم در دل دارم، به دست تیغ آن می‌رسم. در دکان عشق، هزاران بار را هجران و غم را تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و احساسم به تو، جانم را فدای غم تو کرده‌ام. حتی اگر غم تو از من دور شود، همچنان احساس درد و اندوهی را که به تو وابسته است، در خودم دارم.

هوش مصنوعی: اگر بهشتی هم معصیتی در میان باشد، من هزار بار شکر می‌کنم که صد باغ غم در دل دارم.

هوش مصنوعی: من از سرزمین عدم به تسخیر درآمده‌ام، عرفانی که صدها لشکر از رنج و اندوه در اختیار من دارد.