هوش مصنوعی: از دل برای غم او افسوس می‌خوریم و این را که می باید از سبو بنوشیم، بی‌نصیب می‌گذاریم.

هوش مصنوعی: ما از اینکه پاهای‌مان بر لب جوی در محله‌ی تو بلغزد، بسیار ناراحت و افسرده‌ایم.

هوش مصنوعی: از جراحت دل، برای درمان غم و درد زخم‌های زندگی، احساس کمبود و تاسف داریم.

هوش مصنوعی: مسلمان واقعی چه چیز با ارزشی است که بخواهد از آن به خاطر خوبی یا زیبایی چشم‌پوشی کند؟

هوش مصنوعی: ما سیراب و محترم هستیم و ممکن است از کمبود آب و شرافت هم دوری کنیم.

هوش مصنوعی: در دنیا همه افراد با تجربۀ زیاد و موهای سفید هستند، اما ما که به آن زیبایی شباهت داریم، حتی یک خنده هم از او دریغ می‌کنیم.

هوش مصنوعی: تو زیبایی را به جهان هدیه می‌دهی، اما ما از سادگی و بی‌ارزشی آنچه داریم، دریغ نمی‌کنیم.

هوش مصنوعی: بدی‌های ما را نگو، چرا که رازها را از حرف‌های بی‌مورد دور نگه می‌داریم.