هوش مصنوعی: به خاطر اشتباهاتم، خودم را سرزنش کردم و برای رهایی از احساس گناه، به خودم آسیب زدم.

هوش مصنوعی: با دقت و حوصله جستجو کردم، اما آنچه به دست آمد ارزشمند نبود. به جای آنکه به من چیزی گرانبها بدهد، بر اثر ناامیدی، آن چیزها را که به نظر می‌رسید ارزشمند باشند، نابود کردم.

هوش مصنوعی: اگر خنده را با گریه دیدم، تصمیم گرفتم که گریه را بپذیرم و خنده را کنار بگذارم.

هوش مصنوعی: از درونم صدای هیهات بلند شد که به خاطر شدت آن، مرده‌ای را به زندگی آوردم و به زنده‌ای آسیب زدم.

هوش مصنوعی: چشمم را از هدف بستم و به جای آن لذت را کشف کردم. خانه و زندگی‌ام را به خاطر خوشبختی‌ام به آتش کشیدم.

هوش مصنوعی: وقتی که دوستانم را به خوبی و بدی‌ها نشان دادم، به خاطر شرمساری از آن‌ها، به خودم آتش زدم.