هوش مصنوعی: هر کسی که با او دشمن می‌شوم، عیب‌های خودم را به او نمی‌گویم تا از ترس اینکه مبادا به من طعنه بزند، کینه و دشمنی‌ام را کمتر کنم.

هوش مصنوعی: وداع می‌گویم به دوستان و دشمنان؛ اکنون می‌روم تا با شادی، دشمنی کنم و با غم، دوستی برقرار نمایم.

هوش مصنوعی: تجاوز و غارت یک بار کافی نیست، باید چندی از زیبایی‌های زمزم لذت ببرم تا عطشم را برطرف کنم.

هوش مصنوعی: اگر به ارسطو (فلسفی بزرگ) الزامی بدهم، نادان هستم، اما اگر خودم را ملزم به دانایی کنم، صدای آگاهی را به گوش می‌رسانم.

هوش مصنوعی: اگر من در تماشا بمانم و با رفتار خود باعث شوم که دیگران از من دور شوند، باید از آشنایان کمتری استفاده کنم.

هوش مصنوعی: برای اینکه به هیچ چیز نیاز نداشته باشی و طمع و خواسته‌ات کم شود، باید از گوشه‌گیری و بی‌حالی خارج شوی و تلاش کنی.