هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف و مقصود، باید از راه‌های مختلف آگاه باشم و مانع انحراف خود شوم، زیرا اگر دچار کج‌روی شوم، مسیر درست را گم می‌کنم.

هوش مصنوعی: عجب است که بتوانم باور کنم که آفتاب قیامت از سایه‌ی درخت طوبی می‌تابد.

هوش مصنوعی: در سرزمین حقیقت، گناه با بخشش روبرو می‌شود و در اینجا، مجازات جرم کم‌اهمیت است و مثل کاه به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: به آن چیزی که امید دارم و به آن دست می‌زنم، توجه کن؛ زیرا ممکن است با خطراتی روبرو شوم و نتوانم به هدفم برسم.

هوش مصنوعی: به‌قدری زیبایی او درخشنده و نمایان است که نتوانستم تشخیص دهم که حجاب او، پارچه‌ای لطیف و شفاف است یا نسیمی نرم و دل‌انگیز.

هوش مصنوعی: پرنده‌های حرم به من تعلق گرفتند؛ زیرا هر نوا و آهنگی که شنیدم، توانستم بفهمم که از کجا آمده است.

هوش مصنوعی: در وجود خودم هیچ نشانه‌ای از انسانیت نمی‌بینم، و اگر عرقی از پیشانی‌ام بریزد، نمی‌دانم که شرم کجاست.

هوش مصنوعی: به انسانی که پست و ناتوان است، دل ندهید زیرا اینگونه عشق و محبت، چیزی بی‌ارزش و دست‌داده از دزدی است.