هوش مصنوعی: از دل مشتاق و رنجور ما، غم و اندوه بسیار جاری شد و مانند روغن تلخ، به دل ما چسبید و آن را سنگین کرد.

هوش مصنوعی: گارس باده‌فروشی وقتی که از عشق تو می‌ریخت در جام، دل ما را با هر جرعه‌ای که به ما می‌داد لبریز می‌کرد.

هوش مصنوعی: هر ناراحتی و غم که از دل‌ها دور شد، عشق تو تماماً بر زیبایی و آرامش دل ما تأثیر گذاشت.

هوش مصنوعی: هر کسی که با قلبش دردی را تجربه کرده و به دیوار غم خود می‌کوبد، باید فریاد بکشد؛ زیرا درد و غم او به اندازه‌ای است که مانند اشک از دل ما نیز سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: آبی که خضر میل کرد، چه خوب است که اشک‌های ما همچون آن در بیابان غم به دل‌مان سرازیر شد.

هوش مصنوعی: این اشک‌هایی که از چشم‌هایم بریخته و به دل رسیده‌اند، مانند صد دانه الماس هستند که به خاطر درد و غمی که در قلبم دارم، به زمین می‌افتند.

هوش مصنوعی: عرفی می‌گوید که ناله و آه هر دل، دردی عمیق‌تر از جگر او ندارد. این احساسات، مانند برگ‌هایی هستند که از گلدسته باغ دل او فرو می‌ریزند. به بیان دیگر، او می‌خواهد بگوید که درد و غم عشق تنها مختص او نیست و همه دل‌ها در این حس مشترک هستند.