متن غزل از روی نسخۀ انصاری:
به دیر آ از حرم صوفی که می برقع گشود این جا
از آن جا آن که می جویی به می خواران نمود این جا
همان زنگی که آن جا در دل اسلامییان بینی
مغان را نیز بود اما صفای می زدود این جا
بیا در زمرۀ رندان، درآ بی باک و می در کش
که بد مستی نمی داند به جز فریاد عود این جا
محبت شمع بزم قدس و ما پروانه از بیرون
چه حال است این نمی دانم، چراغ آن جا و دود این جا
به هر سو می روم بوی چراغ کشته می آید
مگر وقتی مزار کشتگان عشق بود این جا
نوای نغمه ی منصور ، عرفی، نغز می دانی
ولی تن زن که خاموشند ارباب شهود این جا

عرض ادب. 

بیت اول از نسخه وجدی.

بدیر آ از حرم زاهد که می برقع گشود اینجا

از آنجا آنچه میجویی بمیخواران نمود اینجا

بیت دوم مصرع  اول.

همان زنگی که آنجا در دل اسلامیان بینی

بیت پنجم مصرع دوم.

مگر روزی مزار کشتگان عشق بود اینجا

باسپاس