عرفیغزل شمارهٔ ۲۹
نداد نور شراری چراغ هستی ما
گلی نچید ز شاخ، دراز دستی ما
عنایت صمدی رد کفر ما نکند
اگر کمال به دیر و صنم پرستی ما
سر فتادگی تا به عرش می ساید
کلاه فخر بلندی ربود پستی ما
ز نیم مستی ما زآن کرشمه میبارد
که چشم شاهد عشق است نیم مستی ما
دمی که عشق بتازد به قلب ما عرفی
به تاق عرش نشیند غبار هستی ما
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نداد نور شراری چراغ هستی ما
گلی نچید ز شاخ، دراز دستی ما
هوش مصنوعی: چراغ وجود ما به نور شرر نمی‌تواند برسد، و از درخت تنعم، گلی نمی‌توان چید.
عنایت صمدی رد کفر ما نکند
اگر کمال به دیر و صنم پرستی ما
هوش مصنوعی: حضور و توجه الهی بر کفر و نافرمانی ما تأثیری نمی‌گذارد، حتی اگر ما به کمال و زیبایی در روش‌های نادرست و پرستش بت‌ها مشغول باشیم.
سر فتادگی تا به عرش می ساید
کلاه فخر بلندی ربود پستی ما
هوش مصنوعی: سر فرود آوردن تا عرش نشان دهنده‌ی تواضع و افتادگی است؛ در حالی که عرش به معنای اوج و بلندی است، و این نشان می‌دهد که کسی که در مقام و مرتبه بالا قرار دارد، می‌تواند با افتادگی خود، پستی و ضعف ما را می‌پوشاند.
ز نیم مستی ما زآن کرشمه میبارد
که چشم شاهد عشق است نیم مستی ما
هوش مصنوعی: از نیمه‌ی نشئگی ما، زیبایی و جاذبه‌ای می‌جوشد که چشمان معشوق، نمایانگر عشق است.
دمی که عشق بتازد به قلب ما عرفی
به تاق عرش نشیند غبار هستی ما
هوش مصنوعی: زمانی که عشق با شدت به دل ما حمله کند، مانند غبار دنیا در برابر عرش الهی محو می‌شود و ناپدید می‌گردد.
حاشیه ها
1389/10/11 19:01
سلام و خسته نباشید!
زنیم مستی ما.....
شاید چیزی حظف شده که انشاا.. درست شود
زنیم مستی ما گرکرشمه میبارد
شاید درست باشد
ایام بکام شما
1389/10/13 11:01
رسته
بیت 4
غلط : ز نیم مستی ما کرشمه میبارد
درست: ز نیم مستی ما زان کرشمه میبارد
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.