عرفیغزل شمارهٔ ۲۷
ار نالهٔ شبانه اثر برده‌ایم ما
ناموس گریه‌های سحر برده‌ایم ما
سرمای عافیت نشناسیم کز ازل
در گرمسیر عشق به سر برده‌ایم ما
باد مراد گر نوزد دم به دم چه باک
کشتی ز موج خیز به در برده‌ایم ما
راهی که خضر داشت ز سرچشمه دور بود
لب تشنگی ز راه دگر برده‌ایم ما
سود متاع ما چه بود کز دیار عمر
مژگان خشک و دامن تر برده‌ایم ما
خامی نرفت عرفی و گشتیم بحر و بر
بنشین که آبروی سفر برده‌ایم ما
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ار نالهٔ شبانه اثر برده‌ایم ما
ناموس گریه‌های سحر برده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما دل‌مشغولی‌ها و غم‌های شبانه را برای خود به یادگار گرفته‌ایم و اشک‌ها و دردهای بامدادی را نیز به امانت داریم.
سرمای عافیت نشناسیم کز ازل
در گرمسیر عشق به سر برده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما تا به حال سختی‌ها و دردسرهای زندگی را به خوبی نمی‌شناسیم، زیرا از آغاز عاطفی و عاشقانه زندگی‌مان در محیطی گرم و پرحرارت بوده‌ایم.
باد مراد گر نوزد دم به دم چه باک
کشتی ز موج خیز به در برده‌ایم ما
هوش مصنوعی: اگر باد دلخواه وزیدن نداشته باشد، مهم نیست چون ما کشتی را از امواجی که بلند می‌شوند، به سلامت عبور داده‌ایم.
راهی که خضر داشت ز سرچشمه دور بود
لب تشنگی ز راه دگر برده‌ایم ما
هوش مصنوعی: راهی که خضر از آن می‌گذشت، فاصله زیادی با سرچشمه داشت و ما در حالی که تشنه هستیم، از راه دیگری به سوی آن حرکت کرده‌ایم.
سود متاع ما چه بود کز دیار عمر
مژگان خشک و دامن تر برده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما چه سودی از کالا و سرمایه خود برده‌ایم وقتی که از عمر خود فقط اشک‌های خشک و دامن مرطوب به یادگار گذاشته‌ایم؟
خامی نرفت عرفی و گشتیم بحر و بر
بنشین که آبروی سفر برده‌ایم ما
هوش مصنوعی: هرگز از ناپخته‌گی خود دست نکشیده‌ایم، پس بیایید در کنار دریا و زمین بنشینیم، چرا که ما در این سفر اعتبار و آبرویمان را از دست داده‌ایم.
حاشیه ها
1389/10/11 20:01
سلام !
فرد اول مصراع دوم شبانه اشتباه نوشته شده
شاید سحر درست باشد
1389/10/13 11:01
رسته
بیت 1 :
علط : ناموس گریه های شبانه برده ایم ما
درست: ناموس گریه‌های سخر برده‌ایم ما
---
پاسخ: با تشکر، به صورت «سحر» تصحیح شد.